یک روز
شاید یک روز
وقتی که آفتاب گیسوی دماوند پیر را نوازش میکند
در یک غریو تندر بارانی
در یک نسیم نوازشگر بهار
یک روز...
شاید....
همراه پرواز پرستوی عاشقی
واژه لبخند به سرزمین سوخته من بازگردد
امید کوبه در را بفشارد
وسپیدی جای تمام سیاهی ها را پر کند
آن روز بر مردگان نیز سیاه نخواهم پوشید
حتی بر عزیزترینشان.
زنده ياد پروانه اسكندري( فروهر)
+ نوشته شده در جمعه بیستم بهمن ۱۳۸۵ ساعت 10:51 توسط جیران
|
